نوع مقاله : پژوهشی
نویسندگان
1 دانشیار گروه شهرسازی، دانشکده معماری و هنر، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
2 کارشناس ارشد شهرسازی- برنامهریزی شهری، دانشکده معماری و هنر، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
چکیده
امروزه تجربه پروژههای مسکن مهر در شهرهای ایران به یکی از چالشهای برنامهریزی شهری تبدیل شده و نشان دادهاست که توجه به نیازهای ساکنین آن در محیطهای سکونتی از مهمترین نیازهای هر مسکنی بشمار میآید و با تحقق این مهم میتوان پایداری را در این نوع مساکن ارتقاء داد تا رضایتمندی ساکنین افزایش یابد. این پژوهش به دنبال ارزیابی سه محدوده مسکن مهر تعاونیساز، صنعتیساز و خودساز شهر سمنان براساس عوامل پایداری مسکن است. روش پژوهش توصیفی – تحلیلی و از لحاظ هدف کاربردی است. ابزار جمعآوری دادهها براساس مطالعات کتابخانهای و پیمایشی و در قالب توزیع 360 پرسشنامه بصورت تصادفی ساده بودهاست. نتایج آزمون فریدمن نشان داد که ساکنین از معیار کالبدی و زیباشناختی به ترتیب بیشترین و کمترین رضایتمندی را داشتهاند. در سطح شاخصها نیز شاخصهای «تأمین کافی امکانات پارکینگ وسایل نقلیه» و «تاسیسات و تجهیزات کارآمد»، بیشترین و شاخصهای «چشم اندازهای قابل رویت» و «دسترسی به فضای سبز مناسب» کمترین رضایتمندی را کسب کردند. نتایج معادلات ساختاری با رویکرد حداقل مربعات جزئی بیانگر بیشترین میزان تاثیرگذاری معیار کالبدی در کل محدوده و همچنین در محدودههای تعاونیساز و خودساز و معیار اجتماعی در محدوده صنعتیساز است. نتایج روشهای مرک و ایداس جهت وزندهی و رتبهبندی سه محدوده نشان دادهاست که مسکن مهر خودساز، نسبتا پایدار و مساکن مهر تعاونیساز و صنعتیساز به ترتیب دارای پایداری کم و عدم پایداری هستند. این نتایج میتواند به برنامهریزان حوزه مسکن و مدیران شهری جهت بهبود پایداری مسکن مهر شهر سمنان در راستای ارتقای رضایتمندی ساکنین کمک کند.
کلیدواژهها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
Evaluation of Maskan-e-Mehr areas based on sustainability factors (Case study: Maskan-e-Mehrs of Ta’vonisaz, Sana’tisaz and Khodsaz in City of Semnan)
نویسندگان [English]
- Saber Mohammadpour 1
- Benyamin Hasanzade Baghi 2
- Sahar Nazari 2
1 Ph.D., Associate Professor, Department of Urban Planning, Faculty of Art and Architecture, University of Guilan, Guilan, Iran
2 Master of Urban Planning, Faculty of Art and Architecture , University of Guilan, Guilan, Iran.
چکیده [English]
Today, the experience of Maskan-e-Mehr projects in Iranian cities has become one of the challenges of urban planning and has shown that paying attention to the needs of its residents in residential environments is one of the most important needs of any housing. In this case, the sustainability of this type of housing can be improved to increase residents' satisfaction. This research seeks to evaluate the level of sustainability in the three Maskan-e-Mehr areas of Ta’vonisaz, Sana’ti and Khodsaz in Semnan. The research method is descriptive-analytical and applied in terms of purpose. The data collection tool is based on library and survey studies and And 360 questionnaires were distributed by a simple random method.The results of Friedman's test showed that the highest and lowest satisfaction of residents is related to physical and aesthetic criteria, respectively. At the index level, the indicators of "adequate provision of vehicle parking facilities" and "efficient facilities and equipment" received the most satisfaction, and the indicators of "visible views" and "access to appropriate green space" received the least satisfaction. The results of the structural equations with the partial least squares approach show that the physical criterion has the most influence in all areas, as well as in the Ta’vonisaz and Khodsaz areas, and the social criterion has the most influence in the Sana’tisaz area.The results of Merec and Edas methods for weighting and ranking three areas showed that Maskan-e-Mehr of Khodsaz is relatively stable, and Maskan-e-Mehrs of Ta’vonisaz, Sana’tisaz have low and no stability, respectively.
کلیدواژهها [English]
- maskan-e-mehr
- Sustainability
- Semnan
- Merec method
- Edas method
ارسال نظر در مورد این مقاله