Measuring the indicators of the right to the city: gender discrimination in the urban spaces of Ahvaz

Document Type : Scientific-Research

Authors

• Saeid amanpour ¹
• Mostafa Mohammadi Dehcheshmeh ²
• Mojtaba Jahani Far ³
• MARYAM AZADBAKHT ²

¹ Shahid Chamran University of Ahvaz, Ahvaz, Iran

² Shahid Chamran University of Ahvaz

³ Assistant Professor in Educational Assessment Department of Education, Faculty of Education and Psychology Shahid Chamran University of Ahvaz

https://doi.org/10.22067/jgusd.2023.79757.1268

Abstract

Citizens are the main city actors, and the degree to which people enjoy urban spaces and its facilities determines their city rights. urban spaces and gender are among the most important to determine city rights. A sample of 680 people was collected from Ahvaz and they were asked questions about the important indicators of the right to the city, such as the allocation of space, the right to security, participation in city management, and social support. CA and MANOVA were used for data analysis. The results showed that Ahvaz areas no.2 and 3 are in the to privileged spectrum, areas no.1 and 4 are in the semi-privileged spectrum, and areas no.5, 6, 7, 8 are in the deprived. The findings showed that the gender is a determining factor in having the city right, so that the average women city right Ahvaz is 22.5 and for men 36. Also, residential spaces are also effective in changing the city right. so that the average city right in the Ahvaz privileged areas is 30 units higher than the deprived. As a result, gender is a determining factor for the city right in the Ahvaz citizens so policy makers and urban planners should pay attention to the citizens individual differences, including gender, and have a specific plan for the proper space allocation, securing spaces, and increasing urban participation. Also, they should emphasis on the better city spaces design, citizens support, and optimal management in order to divide Ahvaz's urban space fairly based on gender.

Keywords

• right to the city
• Women'
• s
• gender difference
• allocation of urban spaces
• Ahvaz

Main Subjects

• urban planinnin

References

1. اشتیاقی، م.، شارع‌پور، م.، و فاضلی، م. (1400). بررسی بایسته‌های حق به شهر در فرآیند سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی توسعه شهرها (موردی توسعه حمل و نقل شهر تهران). راهبرد اجتماعی فرهنگی، 10(2)، 257-223.
2. بابائی، ز.، لاهیجانیان، ا.ا.، و شجاعی، م. (1401). ارزیابی مدیریت پایدار حمل ‌و نقل درون‌شهری با رویکرد پایداری محیط ‌زیست، مورد پژوهش: منطقة 12 کلان‌شهر تهران. نشریه محیط زیست طبیعی، 75(3)، 486-477.
3. بیات، ب. (1393). رویکرد اسلامی به شهر، ویژگی‌های شهر اسلامی. فصلنامه علمی نظریه‌های اجتماعی متفکران مسلمان، 4(1)، 167-137.
4. جهانی‌فر، م.، و درفش، ح.ا. (1399). ارزیابی ویژگی‌های روان‌سنجی نسخه فارسی پرسشنامه نگرش‌ها درباره یادگیری علوم با بهره‌گیری از مدل سوال پاسخ چند ارزشی. فصلنامه روانشناسی شناختی، ۸ (۱)، ۲۶-۱.
5. حبیب نژاد، س.ا.، و خسروی، ا. (1401). حق به شهر و امکان شناسایی آن در نظام حقوقی ایران. فصلنامه مطالعات حقوق عمومی دانشگاه تهران، 52(1)، 163-183.
6. حیدری، م.ت.، رسولی، م.، شریفی، ز.، و محرمی، س. (1401). تبیین مؤلفه‌های مطلوبیت فضای شهری در تحقق حق به شهر (مطالعه موردی: ارومیه). پژوهش‌های جغرافیای انسانی، 55(3)، 45-21.
7. رفیعیان، م.، و الوندی‌پور، ن. (1395). مفهوم‌پردازی اندیشه حق به شهر؛ در جستجوی مدلی مفهومی. مجله جامعه شناسی ایران، 16(2)، 47-25.
8. رومینا، ا.، تیموری، ق.، و احمدی پور، ز. (1397). بررسی رابطه فضا و عدالت جنسیتی؛ مطالعه موردی: منطقه 6 شهر تهران. پژوهش ‎های جغرافیای سیاسی، 3(2)، 162-141.
9. رهبری، ل.، و شارع‌پور، م. (1391). جنسیت و حق به شهر: آزمون نظریة لوفور در تهران. مجله جامعه شناسی ایران، 15(1)، 141-116.
10. کوهی رستمی، م.، و جهانی فر، م. (1401). تدوین و اعتباریابی مقیاس سنجش رفتار اطلاعاتی در بحران. علوم و فنون مدیریت اطلاعات، 8(2)، 454-427.
11. کوهی، خ. (1399). الگوی جنسیتی شدن معکوس فضاهای شهری در تعارض با حقوق و حضور زنان در نظام حقوقی ایران. تهران: ششمین کنفرانس بین­المللی پژوهش­های مدیریت و علوم انسانی در ایران.
12. متقی، ا.، طلا، ح.، و قربانی سپهر، آ. (1399). پردازش فلسفی- مفهومی حق به شهر از منظر مدیریت شهری. پژوهش‌های جغرافیای انسانی، 52(4)، 125-135.
13. مرشدی، ب.، قائد رحمتی، ح.، صفر، ر.، افتخاری، ع.، و مشکینی، ا. (1401). حق به شهر و الگوی برنامه‌ریزی مشارکتی (تحلیلی بر تولید اجتماعی فضاهای شهری با تأکید بر مجتمع‌های بزرگ تجاری کلان‌شهر تهران). نشریه جغرافیا و توسعه، 20(66)، 34-1.
14. معاونی، ا.، و رحمانی، ه. (1398). تأثیر امنیت و فضای جنسیتی بر افزایش حضور بانوان در فضای شهری (نمونه موردی: پارک بانوان شیراز). مجله­ی معماری شناسی، نشریه اختصاصی معماری و شهرسازی ایران، 2(9)، 10-1

 

15. Althorpe, C., & Horak, M. (2021). The end of the right to the city: A radical-cooperative view. Urban Affairs Review, 59(1), 14–42.
16. Carmen, M. (2020). The more-than-human right to the city: A multispecies reevaluation, Journal of Urban Affairs, 1-19.
17. Diaz-Parra, I., & Jover, J. (2021). Overtourism, place alienation and the right to the city: insights from the historic centre of Seville, Spain. Journal of Sustainable Tourism, 29(2–3), 158–175.
18. Harvey, D. (2009). Social justice and the city: Vol. null (null (ed.)).
19. Harvey, D. (2012). Rebel cities: From the right to the city to the urban revolution: Vol. null (null (ed.)).
20. Harvey, D., & Harvey, D. (1989). The urban experience: Vol. null (null (ed.)).
21. Hirotsu, C. (2017). Advanced analysis of variance. New York: John Wiley & Sons.
22. Hurubean, A. (2013). Gender equality policies, social citizenship and democratic deficit in the post-communist Romanian society. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 92, 403–408.
23. Lefebvre, H. (2003). The urban revolution: Vol. null (null (ed.)).
24. Lefebvre, H., Kofman, E., & Lebas, E. (1996). Writings on cities: Henri Lefebvre: Vol. null (null (ed.)).
25. Lefebvur, Henri (2000). Writing on Cities. 4th Editing, Oxford: Blackwell.
26. Meriläinen, E. S., Fougère, M., & Piotrowicz, W. (2020). Refocusing urban disaster governance on marginalised urban people through right to the city. Environmental Hazards, 19(2), 187–208.
27. Mitchell, D. (2003), The Right to the City, Social Justice and the Fight for Public Space. NewYork: The Guil Ford Press.
28. Shingne, M.C. (2022). The more-than-human right to the city: A multispecies reevaluation. Journal of Urban Affairs, 44(2), 137–155.
29. Tabachnick, B.G., & Fidell, L.S. (2019). Using multivariate statistics. Pearson. http://queens.ezp1.qub.ac.uk/login?url=http://ebookcentral.proquest.com/lib/qub/detail.action?docID=5581921
30. Waldron, J. (2020). Rights and Human Rights. In J. Tasioulas (Ed.), The Cambridge Companion to the Philosophy of Law(Cambridge Companions to Law, pp. 152-170). Cambridge: Cambridge University Press.
31. Usamah, M., Handmer, J., Mitchell, D., & Ahmed, I. (2014). Can the Vulnerable Be Resilient? Co-Existence of Vulnerability and Disaster Resilience: Informal Settlements in the Philippines. International Journal of Disaster Risk Reduction, 10, 178-189.