Physical and Activity-related Structure Planning with Emphasis on Diversity Case Study: Shahin Shar Districts

Document Type : *

Authors

• Afsaneh Talebi Varnosfaderani ¹
• Ahmad Shahivandi ²
• Daryoush Moradi Chadegani ³

¹ MSc in Urban Planning, Faculty of Architecture and Urban Development, Art University of Isfahan, Isfahan, Iran

² Assistant Professor in Geography and Urban Planning, Faculty of Architecture and Urban Development, Art University of Isfahan, Isfahan, Iran

³ Assistant Professor in Urbanism, Faculty of Architecture and Urban Development, Art University of Isfahan, Isfahan, Iran

https://doi.org/10.22067/gusd.v6i2.84534

Keywords

• Planning
• Physical Structure
• Activity-related Structure
• Diversity
• Shahin Shahr

20.1001.1.25383531.1398.6.2.12.4

References

• بذرگر، م.ر. (1382). شهرسازی و ساخت اصلی شهر. شیراز، ایران: انتشارات کوشامهر
• بنتلی. ای­.ی، الکک. آ، مورین.پ، گلین.م، گراهام .ا. (1391). محیط­های پاسخده:کتابی راهنما برای طراحان. ترجمه م. بهزادفر. تهران، ایران: انتشارات دانشگاه علم و صنعت ایران
• پارسی، ح.ر، فرمهینی فراهانی، ب. (1393). تحلیل پدیده پرا کنده­رویی شهری در دامنه­های شهرهای بزرگ مطالعه موردی؛ دامنه­های شمالی اصفهان. فصلنامه مطالعات شهری. (10)3 :42-69
• تیبالدز، ف. (1387). شهرهای انسان محور: بهبود محیط شهری در شهرهای بزرگ و کوچک. ترجمه ح.ع. لقایی و ف. جدلی. تهران، ایران: انتشارات دانشگاه تهران
• جوادی، ق.، طالعی، م.، کریمی، م. (1392)، توسعه­ مدل ارزیابی اثرات اختلاط کاربری­های شهری برپایه­ی شاخص­ها و تحلیل­های مکانی. جغرافیا و آمایش شهری-منطقه­ای. (8)3، 84-69
• جیکوبز، ج. (1388). مرگ و زندگی شهرهای بزرگ آمریکایی. ترجمه ح. پارسی و آ.افلاطونی. تهران، ایران: انتشارات دانشگاه تهران
• خیرالدین، ر.، سالاریان، ف.(1394). الگوسازی گرایش­های فضایی شهرها با استفاده از الگوی رشد خودکار سلولی جهت امکان­سنجی و انتظام توسعه فضایی شهر چالوس، نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی. (39)15: 153-176
• عبدی دانشپور، ز. (1385)، جزوه درس کارگاه برنامه­ریزی شهری، تهران، ایران: انتشارات دانشگاه شهید بهشتی
• عرب نژاد، ه. (1391)، بررسی و تحلیل ساختار فضایی شهر شیراز با تکیه بر مدل آلن برتو (مطالعه موردی، شهر شیراز). پایان‌نامه کارشناسی. دانشگاه زابل، تهران، ایران
• قدمی، م.، یوسفیان، پ. (1394)، تحلیلی بر تغییرات ساختار فضایی شهر اصفهان با گریزی بر آلودگی هوا. فصلنامه مطالعات برنامه ریزی شهری. (3)2. 63-86
• قرخلو، م.، زنگنه شهرکی، س.(1388)، شناخت الگوی رشد کالبدی-فضایی شهر با استفاده از مدل های کمی (مطالعه موردی: شهر تهران).مجله جغرافیا و برنامه ریزی محیطی. (2)20: 40-19
• قلی­پور، م.، پرتوی، پ. (1392). بررسی تطبیقی میزان تأثیرگذاری تنوع عملکردی بر رضایتمندی سکونتی (مورد پژوهی: بافت مسکونی نارمک و تهرانپارس). فصلنامه مدیریت شهری.(35)13: 67-86
• قمری سبزواری، ن. (1395)، شناخت ومدل یابی آستانه تحمل تنوع درکاربری زمین (نمونه موردی: شهر کرج). پایان نامه دکترا. دانشگاه علم و صنعت تهران، ایران
• کلانتری خلیل­آباد، ح.، پوراحمد، ا. (1384). فنون و تجارب برنامه­ریزی مرمت بافت تاریخی شهرها. تهران، ایران: انتشارات جهاددانشگاهی
• محمدی، م.، شاهیوندی، ا.، و محمدی، ش. (1393). تحلیل ساختار فضایی-کالبدی محدوده مرکزی شهر زنجان با رویکرد تفکر راهبردی، فصلنامه مطالعات شهری. (2)50: 71-82
• مهندسین مشاور آتک (1392)، طرح توسعه و عمران (جامع) شهر شاهین­شهر، جلد دوم، تهران، ایران:وزارت راه و شهرسازی

 

• Adebayo, A. A. (2012). A tale of two African cities: Hyper growth, sprawl and compact city development: towards the development of a sustainable future. Paper presented at 48th ISOCARP Congress. Perm, Russia.
• Aurbach, L. (2005). TND design rating standards. Retrieved from http:// www2. epa. gov/ smartgrowth/tnd-design-rating-system-version-22
• Bordoloi, R., Mote, A., Sarkar, P. P., & Mallikarjuna, C. (2013). Quantification of land use diversity in the context of mixed land use. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 104, 563-572.
• Chadwic, G. (1978).  A systems view of planning. London, England: Franklin Book Co.
• Chaipin, F. (1965). Urban land use planning (2^nd ed.). London, England: University of North Carolina.
• Duany, A., Plater-Zyberk, E., & Speck, J. (2010). Suburban nation: The rise of sprawl and the decline of the American dream. New York, NY: Macmillan.
• EPA (2006). About smart growth. Retrieved fromhttps://www.epa.gov/smartgrowth/about-smart-growth 
• Fainstein, S. S. (2005). Cities and diversity: should we want it? Can we plan for it?. Urban Affairs Review, 41(1), 3-19.
• Grant, J. (2006). Planning the good community: New urbanism in theory and practice. London, England: Routledge.
• Hankey, S., & Marshall, J. D. (2010). Impacts of urban form on future US passenger-vehicle greenhouse gas emissions. Energy Policy, 38(9), 4880-4887.
• Hoppenbrouwer, E., & Louw, E. (2005). Mixed-use development: Theory and practice in Amsterdam's Eastern Docklands. European Planning Studies, 13(7), 967-983.
• Jones, R. (2012). Zoning barriers to the implementation of new urbanist land use principles in Lincoln, Nebraska, (Unpublished master’s thesis). University of Nebraska–Lincoln, Nebraska.
• Kajtazi, B. (2007). Measuring multifunctionality of urban area (Unpublished master’s thesis). International Institute for Geo Information Science and Earth Observation Enschede, Enschede, Netherlands.
• Plessis, D. (2015). Land-use mix in South African cities and the influence of spatial planning: Innovation or following the trend?. South African Geographical Journal, 97(3), 217-242.
• Rahmani, F., & Noormohamadzad, H. (2016). The comparison between the meaning structure and the physical structure of the city. Global Journal of Scientific Researches, 4(6), 95-108.
• Sardari Sayyar, S., & Marcus, L. (2011). Urban diversity and how to measure it: An operational definition of classes and scales. Paper presented at the 18th International Seminar on Urban Form. Montréal, Canada.
• Talen, E. (2008). Design for diversity: exploring Socially Mixed neighboarhood. Berlin, Germany: Elsevier.
• Weas, A., & Campbell, M. (2004). Rediscovering the analysis of interconnected decision areas. AI EDAM, 18(3), 227-243.
• Zhao, P. (2011). Managing urban growth in a transforming China: Evidence from Beijing. Land Use Policy, 28(1), 96-109.