Explaining the level of crime in Mehr residential complexes and the role of physical design in preventing crimes and improving security with the CPTED approach (case study: Mehr housing complexes in Zanjan)

Document Type : Scientific-Research

Authors

• Azim Alishie ¹
• daryoosh JAHANI ²
• * * ³

¹ Payamnoor University

² Assistant Professor, Department of Geography and Urban Planning, Payam Noor University

³ *

https://doi.org/10.22067/jgusd.2023.81439.1303

Abstract

Crime prevention through environmental design can be considered as a part of society's strategies to avoid crime. Having a safe urban environment with suitable infrastructure to prevent crime and create psychological security in people increases the vitality and livability of the urban space, especially in dense and populated urban spaces.

This article, using a descriptive-analytical method, seeks to explain the level of crime in Mehr residential complexes and the role of physical design in preventing crimes and improving security with the CPTED approach in Mehr housing complexes in Zanjan city. Data collection was done with library and field studies. The statistical population includes the residents of residential complexes in Zanjan city in the number of 19053 people, 377 people were selected by the Cochran formula. For data analysis, descriptive statistical tables, TODIM multi-criteria decision making model, path analysis test and DPSIR model were used with the help of Excel and SPSS software.

The findings of the research showed that the status of urban design and planning components effective in improving the security of Mehr housing complexes in Zanjan city and crime prevention is acceptable with an average of 3.49. According to the DPSIR model, with the weighting coefficients of the Todim model, the indicators of the sub-set of the "impact" component with a score of 0.742 have had the greatest impact on improving security and crime prevention. Also, according to the path analysis test, the "answer" component by emphasizing the design of furniture and urban elements in public environments; making the neighborhood suitable for vulnerable groups; The lighting and readability of the city, especially at night; And the management and protection of the environment with a direct effect of 0.542 is most related to the promotion of security and crime prevention in Mehr housing complexes of Zanjan city.

Keywords

• Mehr housing
• urban design
• CPTED approach
• urban security
• Zanjan city

Main Subjects

• urban planinnin

References

1. بهرامی، ف.، مستوفی‌الممالکی، ر.، و سرائی، م. ح. (1396). تبیین نقش شاخص‌های کالبدی در راستای ارتقای امنیت شهروندان با رویکرد سپتد (بافت فرسوده زینبیه اصفهان). مجلة جغرافیا و توسعة فضای شهری، 4(1)، 1-21.
2. بیات‌رستمی، ر.، کلانتری، م.، و حسنی، س. (1391). توانمندسازی معابر و محلات شهری در برابر بزهکاری از طریق طراحی محیطی (CPTED). مشهد: دومین کنفرانس برنامه‌ریزی و مدیریت شهری.
3. پاک‌نژاد، ن. (1393). برنامه‌ریزی فضاهای امن شهری با رویکرد CPTED نمونة موردی محلة “آبک گلابدره” واقع در منطقة یک شهرداری تهران). هفت شهر، 4(47 و 48)، 58-69.
4. پورمحمدی، م. ر.، و اسدی، ا. (1393). ارزیابی پروژه‌های مسکن مهر شهر زنجان. نشریه تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، 14(33)، 171-192.
5. جلالیان، س.، حبیب، ف.، و ذاکر حقیقی، ک. (1395). تدوین مدلی مفهومی از عوامل محیطی مؤثر بر امنیت مجتمع‌های مسکونی (مطالعه موردی: مجتمع‌های مسکونی همدان). فصلنامه علوم و تکنولوژی محیط زیست، 18(ویژه‌نامه شماره 3 طراحی و مدیریت شهری)، 345-360.
6. حاجی‌علی‌زاده، ج.، حیدری، م. ت.، و رشیدی ابراهیم‌حصاری، ا. (1396). تحلیل مکانیزم‌های سپتد مؤثر بر امنیت و کاهش بزه در بافت‌های فرسوده شهری (مطالعه موردی: بافت فرسوده بخش مرکزی شهر زنجان). پژوهش‌های راهبردی امنیت و نظم اجتماعی، 6(3)، 51-72.
7. حیدری، م. ت.، و حضرتی، م. (1399). تبیین نقش امنیت اجتماعی در ارتقاء مؤلفه‌های سلامت اجتماعی محلات اسکان غیررسمی (موردی: محله اسلام‌آباد شهر زنجان). مطالعات برنامه‌ریزی سکونتگاه‌های انسانی، 15(1)، 233-248.
8. دیویس، ل. (1401). مکان‌های امن. ترجمه: م. هنرور و ا. امینی، تهران: انتشارات آرمان شهر.
9. صادقلو، ط.، بازرگان، م.، و بهشتیان‌مسکران، ع. (1394). سنجش میزان امنیت فضایی شهروندی با استفاده از مدل‌های تصمیم‌گیری چندمعیاره (مطالعه موردی: مناطق سیزده‌گانه شهر مشهد). مجلة جغرافیا و توسعة فضای شهری، 2(3)، 75-90.
10. رفیعیان، م.، مویدی، م.، و سلمنا، ح. (1393). سنجش احساس امنیت شهروندان با استفاده از مؤلفه‌های منظر شهری (نمونه موردی: محله اوین). علوم جغرافیایی، 21(2)، 33-59.
11. سادات‌فاطمی، ن.، و پوردلویی، ک. م. (1395). حضورپذیری و حس مکان امنیت (نمونه موردی: منطقة 10 شهرداری مشهد). قزوین: پنجمین کنفرانس ملی توسعه پایدار در علوم جغرافیا و برنامه‌ریزی، معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین.
12. شرافت‌پور، ج.، سرور، ر.، و عزت‌پناه، ب. (1401). تحلیل نقش طراحی محیطی در پیشگیری از جرائم و ارتقای امنیت شهرهای جدید (مورد مطالعه: شهر هشتگرد). برنامه‌ریزی توسعه کالبدی، 9(2)، 27-40.
13. شیری، س. (1398). تحلیل اثرات زیست‌پذیری فضای شهری بر شهرگرایی شهروندان (مطالعه موردی: مساکن مهر شهر زنجان). زنجان: پایان‌نامه کارشناسی ارشد، رشتة جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه زنجان.
14. فریدطهرانی، س. (1399). ترس در فضای شهری. تهران: آرمانشهر.
15. کرمونا، م. (1398). مکان‌های عمومی فضاهای شهری: ابعاد گوناگون طراحی شهری. تهران: انتشارات دانشگاه هنر.
16. کلانتری، م.، و نجفی، س. (1399). کیفیت زندگی و امنیت شهری: ارتباط بین رضایت از کیفیت زندگی و احساس امنیت در محلات شهری (مورد پژوهی: محلات کارمندان و اسلام‌آباد شهر زنجان). پژوهش‌های جغرافیای اقتصادی، 1(2)، 50-67.
17. کلکوهن، ا. (1399). طراحی عاری از جرم: ایجاد منطقه‌های امن و پایدار. ترجمه حمیدرضا عامری‌سیاهویی، مهرداد رایجیان‌اصلی، تهران: میزان.
18. کمالی، م.، و طبیبیان، م. (1392). راهبردها و معیارهای طراحی شهری برای دستیابی به امنیت شهری با استفاده از پیشگیری از جرم از طریق طراحی محیطی (CPTED) (مطالعه موردی: شهر زنجان). قزوین: اولین همایش ملی معماری، مرمت، شهرسازی و محیط زیست پایدار، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین.
19. گلکار، ک. (1386). مفهوم کیفیت سرزندگی در طراحی شهری. نشریه صفه، 16(44)، 23-33
20. مرکز آمار ایران. (1395). سرشماری عمومی نفوس و مسکن استان تهران تهران: مرکز آمار ایران.
21. مهرابی، س. و مهدوی، ا. (1395). نقش امنیت در میزان حضور شهروندان در فضاهای شهری. کرمان: اولین کنفرانس ملی شهرسازی، معماری، عمران و محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی واحد حاج قاسم سلیمانی.
22. نویدنیا، م. (1389). اولویت امنیتی شهروندان در مناطق مختلف شهر تهران. فصلنامه نگرش‌های نو در جغرافیای انسانی، 2(2)، 87-99.
23. نیومن، ا. (1400). خلق فضای قابل دفاع. ترجمه: ف. رواقی و ک. صابر، تهران: انتشارات طحان.
24. Abdulla, A., & Salleh, M. (2012). Fear of crime in gated and non-gated residential areas. Social and Behavioral Sciences, 35, 63-6
25. Brownlow, A. (2014) A geography of Men's Fear. Philadelphia: Department of Geography and Urban Studies, Temple University, A review, elsevier.com.
26. Khanh, H. L. P. (2011). The Role of social capital to access rural credit: A case study at Dinh Cu and Van Quat Dong village in coastal area of Thua Thien Hue province. Vietnam: Department of Urban and Rural Development, Swedish University of Agricultural Sciences, Master Thesis No 56.
27. Parnaby, P. (2014). Design of risk: Crime prevention through environmental design, social control, and the prospects of professionalism. Hamilton: Mc Master University, Ph.D. Thesis.
28. Petrella, L. (2018). Urban space and security policies: Between inclusion and privatization. Barcelona: UN Habitat, WUF.