ارزیابی تطبیقی مبانی الگوی توسعه پیشنهادی طرح ساختاری راهبردی (جامع) شهر تهران 1386 با الگوی توسعه حمل‌ونقل عمومی محور (TOD)

نوع مقاله : پژوهشی

نویسندگان

• مهرداد رحمانی ¹
• بهرام امین زاده گوهرریزی ²
• سعید رستگار ³
• بابک امین زاده گوهرریزی ⁴

¹ استادیار شهرسازی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

² دانشیار شهرسازی، دانشگاه بین‌المللی امام خمینی (ره) قزوین، قزوین، ایران

³ دانشجوی دکتری مهندسی صنایع، مدیریت سیستم و بهره وری، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران

⁴ دانشجوی دکتری مهندسی صنایع، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران

https://doi.org/10.22067/jgusd.2021.44987.0

چکیده

با توجه به مسائل پیش­روی تهران؛ از جمله آلودگی هوا، ترافیک، مصرف بالای انرژی و... حرکت بسوی پایداری، نه یک پیشنهاد، بلکه به عنوان یک «ضرورت» مطرح است. هدف مقاله حاضر ارزیابی میزان انطباق مبانی الگوی توسعه پیشنهادی در طرح جامع شهر تهران (مصوب 1386)، با الگوی توسعه حمل‌ونقل عمومی‌محور (TOD) به عنوان یکی از الگوهای مهم در جهت تحقق پایداری است. در این مقاله، با مروری بر ادبیات و تجارب جهانی، الگوی توسعه TOD شامل پنج مؤلفه «ساختار توسعه»، «مقیاس توسعه»، «شدت توسعه»، «جهت توسعه» و «کیفیت توسعه» استخراج شد. برای استخراج الگوی توسعه طرح جامع تهران 1386 از روش تحلیل محتوا استفاده شد و پس از آن با استفاده از «ارزیابی انطباقی» الگوی توسعه طرح جامع تهران با الگوی TOD مقایسه شد که در 4 مؤلفه، مبنای ارزیابی قضاوت‌های کارشناسی و در مؤلفه «شدت توسعه»، از روش‌های کمی استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد کمترین میزان انطباق با الگوی TOD مربوط به مؤلفه «ساختار توسعه» است که ناشی از توزیع تراکم تهران بر مبنای خیابان­ ها و نه ایستگاه ­های مترو است. همچنین بیشترین میزان انطباق مربوط به مؤلفه «جهت توسعه» است که دلیل انتخاب رویکرد رشد درون ­زا در طرح جامع تهران، کاملاً همسو با اصول TOD است. با در نظر گرفتن کلیه متغیرها، متوسط میزان انطباق الگوی توسعه تهران با الگوی TOD در بازه «انطباق کم» قرار دارد. پیشنهاد می شود در طرح جامع بعدی تهران، الگوی TOD به شکل دقیق ­تری مبنا قرار گیرد که جزئیات این پیشنهاد در مقاله ارائه شده است.

کلیدواژه‌ها

• الگوی TOD
• الگوی توسعه
• تهران
• پایداری

20.1001.1.25383531.1399.7.2.10.9

عنوان مقاله [English]

Comparative Analysis of the Proposed Development Model in Tehran Strategic-Structural Master Plan (2007) using Transit Oriented Development (TOD) Model

نویسندگان [English]

• Mehrdad Rahmani ¹
• Bahram Aminzadeh Goharrizi ²
• Saeed Rastegar ³
• Babak Aminzadeh Goharrizi ⁴

¹ Assistant Professor in Urban Planning, University of Tehran, Tehran, Iran

² Associate Professor in Urban Planning, Imam Khomeini International University, Qazvin, Iran

³ PhD Candidate in Industrial Engineering, Iran University of Science & Technology, Tehran, Iran

⁴ PhD Candidate in Industrial Engineering, Iran University of Science & Technology, Tehran, Iran

چکیده [English]

Moving towards sustainability is not a recommendation, but an "imperative" in light of Tehran's challenges, which include air pollution, traffic, excessive energy consumption, and etc. The critical aim of this article is to assess the compatibility of the development model in Tehran's comprehensive plan (approved in 2007) with the concept of Transit Oriented Development (TOD) as one of the main models for achieving sustainability. The TOD development model, which includes five components of "development structure", "development scale", "development intensity", "development direction", and "development quality" was derived from a review of the literature and global experiences. Then, the content analysis method was employed to extract the development model of Tehran Comprehensive plan 2007, and therefore, two development models were compared with each other using "adaptive evaluation". To this end, expert judgments were applied as the basis of evaluation in four components, while quantitative methods were used in the component of "development intensity". The results showed that the component of "development structure" has the lowest rate of compliance with the TOD model. It is due to the density distribution in the Tehran Comprehensive plan, which is based on road network hierarchy rather than subway stations. Furthermore, the highest level of compliance is associated with the "development direction" component, the reason for which is the use of the infill development approach in the Tehran comprehensive plan, which is perfectly consistent with the TOD principles. Taking into account all variables, the average rate of compliance of the Tehran Comprehensive plan's development model with the TOD model is in the "poor compliance" range.

کلیدواژه‌ها [English]

• TOD Model
• Development Model
• Tehran
• Sustainability

مراجع

1. حبیبی، س. م. (1387). از شار تا شهر. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
2. رضویان، م. ت.، درگاهی، م. م.، و هونکزهی، م. ا. (1395). کاهش اثرات حمل‌ونقل بر سازمان فضایی شهر با بهره‌گیری از توسعه مبتنی بر حمل‌ونقل (TOD). نگرش­های نو در جغرافیای انسانی، (33)، 38-19.
3. سالکی، م. ع.، قنبری، ا.، و قاسمی خویی، م. (1398). ارزیابی فضایی هسته‌های فرعی پیشنهادی طرح جامع جدید شهر تبریز برای تبدیل به مراکز توسعه حمل‌ونقل‌محور (TOD)، برنامه­ریزی فضایی، (34)، 46-23.
4. شرکت کنترل کیفیت هوای تهران (1399). گزارش سالانه آلودگی هوای تهران. تهران: شرکت کنترل کیفیت هوای تهران.
5. کلانتری، م.، احدنژاد، م.، مشکینی، ا.، و نوروزی، م. ج. (1399). تحلیل ساختاری-کارکردی توسعه حمل و نقل محور در محدوده طرح ترافیک کلانشهر تهران. برنامه­ریزی منطقه­ای، (38)، 125-142
6. کمیته TOD شورای شهر تهران (1398). گزارش مدیریتی بررسی وضعیت تهران از منظر TOD. تهران: شورای اسلامی شهر تهران.
7. معاونت حمل و نقل و ترافیک شهر تهران (1398). گزارش سالانه ترافیک شهر تهران. تهران: معاونت حمل و نقل و ترافیک شهر تهران
8. مهندسان مشاور بوم‌سازگان (1386).­ گزارش نتایج نهایی و دستاوردهای طرح جامع شهر تهران. تهران: شهرداری تهران.
9. مهندسان مشاور پارت (1393). بررسی انطباق ضوابط شهرسازی تهران با الگوی TOD . تهران: مرکز مطالعات و برنامه ریزی شهر تهران.
10. Belzer, D., & Autler, G. (2002). Transit Oriented Development: Moving from rhetoric to reality. Washington, D.C.: Brookings Institution Center on Urban and Metropolitan Policy and Great American Station Foundation.
11. Berawi, M. A., Saroji, G., Iskandar, F. A., Ibrahim, B. E., Miraj, P., & Sari, M.(2020). Optimizing land use allocation of Transit-Oriented Development (TOD) to generate maximum ridership. Sustainability, 12(3798), 1-20.
12. Berke, P. R., Lyles, W. & Smith, G. (2014). Impacts of federal and state hazard mitigation policies on local land use policy. Journal of Planning Education and Research, 34, 60–76.
13. Berke, P., Crawford, J., Dixon, J., & Erickson, N. (1998). Do Co-operative Environmental Management Mandates Produce Good Plans? New Zealand: The New Zealand Experience” Working Paper. (DCRP, Chapel Hill, NC).
14. Bernick, M., & Cervero, R. (1997). Transit Villages in the 21st century. Ohio: McGraw-Hill, Columbus,
15. Brody, S. D. (2003). Examining the Impacts of Stakeholder Participation in Watershed Approaches to Planning. Journal of Planning Education and Research, 22(4), 107-119.
16. Brody, S. D., Highfield, W. E. & Thornton, S. (2006). Planning at the urban fringe: an examination of the factors influencing nonconforming development patterns in southern Florida. Environment and Planning B: Planning and Design, 33(1), 75–96.
17. Calthorpe, P. (1993), The Next American Metropolis: Ecology, Community, and the American Dream. New York: Princeton Architectural Press.
18. Cervero, R. (2002). Built environments and mode choice: toward a normative framework. Transportation Research Part D: Transport and Environment, 7, 265–284.
19. Cervero, R., & Kockelman, K. (1997). Travel ridership and the 3Ds: Density, diversity, and design. Transportation Research D, 2(3), 199–219.
20. Cervero, R., Arrington, G.B., Smith-Heimer, J., Dunphy, R., Murphy, S., Ferrell,, Goguts, N., Tsai, Y.-H., Boroski, J., Golem, R., Peninger, P., Nakajima, E., Chui, E., Meyers, M., McKay, S. & Witenstein, N. (2004). Transit Oriented Development in America: Experiences, Challenges, and Prospects, TCRP Report 102. National Washington, D.C.: Academy Press.

• Curtis, C., Renne, J. L., & Bertolini, L. (2009). Transit Oriented Development: Making it happen. Surrey: Ashgate Publishing.

22. De vos, Jonas, et al. (2014). The influence of attitudes on Transit- Oriented Development: An explorative analysis, Transport Policy, 35, 326-329.
23. Dittmar, H., Belzer, D., Autler, A. (2004). An introduction to transit-oriented development. In: H., Dittmar, G., Ohland (Eds.), The NewTransit Town: Best Practices inTransit-Oriented Development. Washington, D.C.: Island Press.

• Dorsey, Bryan & Mulder, Alice. (2013). Planning, place-making and building consensus for Transit-Oriented Development: Ogden, Utah case study. Journal of Transport Geography, (32), 65–76.

25. Dunphy, R., & Porter, D. (2006). Manifestations of Development Goals in Transit-Oriented Projects. Manifestations of Development Goals in Transit-Oriented Projects. Transportation Research Record, (1), 172-178.
26. Guthrie, A. & Fan, Y. (2016). Developers' perspectives on transit-oriented development. Transport Policy, 51, 103-114.
27. Kamruzzaman, M., Baker, D., Washington, S., Turrell, G., (2013). Residential dissonance and mode choice. Transp. Geogr, 33, 12–28.
28. Lin, J. J., & Gau, C. C. (2006). A TOD planning model to review the regulation of allowable development densities around subway stations. Land Use Policy. 23(3), 353–360.
29. Loo, B. P. Y., Chen, C., & Chan, E. T. H. (2010). Rail-based transit-oriented development: Lessons from New York City and Hong Kong. Landscape and Urban Planning, 97, 202–212.
30. Mu, R., De Jong, M. (2012). Establishing the conditions for effective transit-oriented development in China: the case of Dalian. J.Transp. Geogr. 24, 234–249.
31. Olaru, D., Smith, B., & Taplin, J.H.E. (2011). Residential location and Transit-Oriented Development in a new rail corridor. Transportation Research Part A: Policy and Practice. 45, 219–237.
32. Renne, J. L. (2009). From transit-adjacent to Transit-Oriented Development. Local Environment, 14, 1–15.

• Searle, G., & Darchen, S., & Huston, S. (2014). Positive and Negative Factors for Transit Oriented Development: Case Studies from Brisbane, Melbourne and Sydney. Urban Policy and Research, 32 (4), 437-457.

34. Stevens, M. R., Ward, L., & Philip R. B. (2014). Measuring and Reporting Intercoder Reliability in Plan Quality Evaluation Research. Journal of Planning Education and Research, 34(1), 77–93.
35. Strauss, A., & Juliet, C. (1990). Basics of qualitative research: Grounded theory procedures and techniques. California: Sage.
36. Sung, H., & Oh, J. T. (2011). Transit-Oriented Development in a high-density city: identifying its association with transit ridership in Seoul, Korea. Cities, 28(1), 70–82.
37. Taki, H. M., Maatouk, M. M. H., & Lubis, M. Z. (2018). Spatial Model of TOD in JMR’s Master Plan. IEEE international Conference.
38. World Health Organization (WHO) (2019). WHO Global Urban Ambient Air Pollution Database. Switzerland: World Health Organization. Online version: http:// who. int/phe/health_topics/outdoorair/databases/cities/en/
39. Yang, J., & Chen, J., & Le, X., & Zhang, Q. (2016). Density-oriented versus development oriented transit investment: Decoding metro station location selectionin Shenzhen. Transport Policy, 51, In
40. Zhang, Y., Song, R., Nes, R. V., He. S., & Yin. W. (2019). Identifying Urban Structure Based on Transit-Oriented Development. Sustainability, 11(7241), 1-21.