نوع مقاله : پژوهشی، کاربردی، تحلیلی ـ توصیفی، پیمایشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری تخصصی گروه جغرافیا ،واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد ،ایران.
2 استادیارگروه جغرافیا،واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد ،ایران.
3 دانشیارگروه جغرافیا ،واحد نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف آباد ،ایران.
چکیده
مطالعه حاضر تلاش کرده با هدف کاربردی و روش «توصیفی- تحلیلی» به تاثیر برنامه های تلویزیونی رسانه ملی بر میزان و سطح برخورداری از شاخص حس تعلق مکانی شهروندان مناطق 1، 12 و 20 کلانشهر تهران بپردازد.از آنجا که مناطق منتخب، از نظر موقعیت جغرافیایی،شاخص های اقتصادی و درآمدهای شهروندان ونیز سبک زندگی وفرهنگ شهروندی متفاوتند لذا منطقه یک به عنوان منطقه مرفه شهری و منطقه 12 بعنوان منطقه متوسط نشین شهری و منطقه 20 به عنوان منطقه کم برخوردار شهر تهران انتخاب شد تا تاثیربرنامه های رسانه بر هر منطقه تحلیل گردد .لذابا استفاده از روش پیمایشی و ابزار پرسشنامه، نظرات 384 شهروند برحسب فرمول کوکران به روش نمونه گیری گردآوری گردید. نتایج نشان داد که تاثیر برنامه های تلویزیونی بر شاخص حس تعلق مکانی در سه منطقه مورد مطالعه بر اساس آنالیز واریانس چند متغیره(ANOVA) متفاوت است.همچنین بمنظورتحلیل اولویت رسانه برای ارتقاء شاخص حس تعلق مکانی در سه منطقه یاد شده از مدل تاپسیس فازی(FTOPSIS) استفاده شد و نتایج نشان دادکه مولفه سبک زندگی شهروندی مهمترین مولفه اثرگذاربرای ارتقاءشاخص حس تعلق مکانی درسه منطقه منتخب می باشد بنابراین رسانه تلویزیون می توانداز طریق برنامه سازی با رویکرد بهبود سبک زندگی شهروندی و آموزش فرهنگ شهرنشینی و آموزش قوانین شهروندی، حس تعلق مکانی شهروندان را ارتقا دهد همچنین از دیدگاه شهروندان تنها در منطقه 1 شهر تهران شاخص حس تعلق مطلوب می باشد. لذاپیشنهاد می شود اولویت برنامه های تلویزیونی باید در راستای تعدیل سبک زندگی وارتقائ مولفه حس تعلق مکانی شهروندان مناطق 12 و 20 کلانشهر تهران باشد.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Comparative geographical analysis of the impact of television programs on the sense of spatial belonging of citizens of regions (1, 12 and 20) of Tehran metropolis
نویسندگان [English]
- Afshin Montazeralghaem 1
- Mehri Azani 2
- Ahmad Khademolhoseiny 3
- Amir Gandomkar 3
1 Ph.D Student of Geography, Islamic Azad University, Najafabad Branchn,Najafabad, Iran
2 Assistant Professor of Geography, Islamic Azad University, Najafabad Branch, Isfahan, Iran
3 Associate Professor of Geography, Islamic Azad University, Najafabad Branch, Najafabad, Iran
چکیده [English]
A sense of belonging makes one rebuild and renovate the home and the local environment. Index of Spatial Belonging of Citizens in Districts 1, 12 and 20 of Tehran Metropolis. Using a survey method and a questionnaire, the opinions of 384 citizens were classified according to Cochran's formula by sampling method and the results showed that the quality of realization and having a spatial affiliation component in the three study areas is different based on multivariate analysis of variance (ANOVA). Also, the analysis of planning priority to realize the feeling of spatial belonging in the three mentioned areas based on the fuzzy TOPSIS model shows that the index of feeling of spatial belonging in region 20 is the lowest and in general it can be said that the quality of realization The sense of spatial belonging according to the weights obtained in District 20 as a representative of lower urban areas is less than 12 and 1 as a representative of medium and prosperous urban areas, and only in District 1 of Tehran this sense of belonging is appropriate and desirable. the people of districts 12 and 20, as residents of the middle and lower classes of Tehran, do not have this feeling of satisfaction and sense of belonging. Therefore, the national media content planning strategy of the media should be in line with the strategic plan of promoting urban resilience in Tehran and regulating the sense of spatial belonging of the citizens of 12th and 20th districts of Tehran
کلیدواژه‌ها [English]
- Social resilience
- Comparative analysis
- Public trust
- Sense of place
- Tehran metropolis
)
ارسال نظر در مورد این مقاله