نوع مقاله : علمی - پژوهشی
نویسندگان
1 دانشگاه زنجان
2 دانشگاه تهران
3 دانشجوی دکتری جغرافیاو برنامه ریزی شهری دانشگاه تهران
چکیده
رسالت این نوشتار در پی ارزیابی میزان تاب آوری کالبدی بافت منطقه 8 شهر شیراز است. این منطقه دربرگیرنده هسته اولیه شهر شیراز است و سوای بناهای تاریخی که دارای ارزش میراث فرهنگی هستند. قسمت اعظمی از این منطقه مسکونی است و جمعیتی بالغ‌بر 35727 نفر را در خود اسکان داده است. روش این پژوهش توصیفی – تحلیلی و مبتنی برداده های مکانی مربوط به ابنیه موجود در این منطقه است. شاخص های مورداستفاده در این پژوهش عبارت‌اند از شاخص قدمت بنا، کیفیت بنا، اسکلت بنا، تعداد طبقات بنا، مساحت بنا و مصالح نمای بنا می‌باشند. مدل های به کار گرفته‌شده در این پژوهش شامل مدل رگرسیون فضایی برای کشف روند الگو که با استفاده از نرم افزار Geoda انجام شده است؛ و مدل موران جهانی (Moran’s I) برای کشف الگوی فضایی (خوشه ای، تصادفی، پراکنده) تاب آوری کالبدی در منطقه و مدل انسلین محلی موران برای مشاهده خوشه های تشکیل‌شده در نرم‌افزار ArcGis به کار گرفته شده است. نتایج پژوهش نشان داد که از مجموع 12717 واحد ابنیه‌ای که در این منطقه وجود دارد 2371 واحد معادل 6/18 درصد در وضعیت تاب آوری مطلوب هستند؛ و 3587 واحد معادل 20/28 درصد در وضعیت تاب‌آوری نامطلوب هستند و 6759 واحد معادل 14/53 درصد نیز در وضعیت تاب‌آوری متوسط هستند. به‌طورکلی بخش اعظم بافت منطقه 8 شهر شیراز در خوشه های غیر تاب آور و تاب آوری متوسط قرارگرفته است. که در صورت بروز سانحه مستعد تلفات جانی و مالی بسیار هستند؛ بنابراین نیازمند اقدام سریع در راستای تاب‌آور سازی هستند
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Evaluation of the physical resilience of the central fabric of cities against accidents (Case study: District 8 of Shiraz)
نویسندگان [English]
- mohamad taghi heydari 1
- حاتمی hatami 2
- Hossein Tahmasebi Moghadam 1
- Bahareh akbari 3
1 UNIVERSITY OF ZANJAN
2 tehran tehran university
3 PhD student in Geography and Urban Planning, University of Tehran
چکیده [English]
The mission of this article is to evaluate the physical resilience of the texture of District 8 of Shiraz. This area includes the primary core of Shiraz city and besides historical buildings that have cultural heritage value. Most of this area is residential and has a population of 35,727. The method of this research is descriptive - analytical and based on spatial data related to buildings in this area. The indicators used in this research are the index of building age, building quality, building skeleton, number of building floors, building area and building facade materials. The models used in this research include spatial regression model to discover the pattern trend that has been done using Geoda software; And Moran’s I model is used to discover the spatial pattern (clustered, random, scattered) of physical resorption in the region, and Moran’s local insulin model is used to observe clusters formed in Arc Gis software . The results showed that out of a total of 12717 units of buildings in this area, 2371 units equivalent to 18 .6 % are in good condition; And 3587 units equal to 28 .20 % are in unfavorable condition and 6759 units equivalent to 53 .14% are in average condition. In general, most of the texture of District 8 of Shiraz is in non - resilient and moderate resilient clusters. Which are prone to many casualties and financial losses in the event of an accident; Therefore, they need to act quickly in order to make a comparison
کلیدواژه‌ها [English]
- Urban resilience
- vulnerability
- physical texture
- spatial autocorrelation
- Shiraz
)
ارسال نظر در مورد این مقاله