نوع مقاله : علمی - پژوهشی
نویسندگان
1 دانشگاه حکیم سبزواری
2 دانشگاه حکیم سبزواری. مدرس
چکیده
ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ نواحی ﺑﺎزﻣﺎﻧﺪه از ﺗﻮﺳﻌﻪ شهر ﻳﻜﻲ از ﻣﻬﻢ ﺗﺮﻳﻦ ﻣﻌﻀﻼت ﭘﻴﺶ روی ﻛﻞ ﺷﻬﺮﻫﺎی ﺟﻬﺎن و ﺑﺎﻻﺧﺺ در ﻛﺸﻮرﻫﺎی کمتر توسعه یافته و جهان سومی می‌باشد. سیاست باز آفرینی شهری از جدید‌ترین روش‌های مداخله در بافت‌های قدیمی می‌باشد و بحث سرمایه اجتماعی نیز به عنوان یکی از ارکان و لازمه‌های فرایند باز آفرینی شهری مطرح میشود. هدف اصلی تحقیق سنجش شاخص‌های سرمایه اجتماعی جهت بررسی تحقق رویکرد باز آفرینی در بافت فرسوده شهر جغتای می‌باشد. داده‌ها به دو روش اسنادی و میدانی (پرسشنامه) گردآوری شده‌اند. تجزیه و تحلیل داده‌های مقایسه میانگین‌ها ، تحلیل واریانس و ضریب همبستگی، تی تست تک نمونه و رگرسیون چند متغیره در نرم افزار SPSS انجام شد و برای تست پایایی پژوهش از آلفای کرونباخ و برای ارائه راهبردها نیز از تکنیک SWOT استفاده شده است. شاخص‌های سرمایه اجتماعی که در این تحقیق مورد نظر قرار گرفته‌اند شامل مشارکت اجتماعی، اعتماد اجتماعی، آگاهی اجتماعی، همبستگی اجتماعی، روابط اجتماعی و احساس تعلق به محیط می-شوند. همچنین رویکرد باز آفرینی شهری در چهار بعد مؤلفه‌های کالبدی، اجتماعی، اقتصادی و ظرفیت‌های انسانی مورد سنجش قرار گرفتند. نتایج حاصل از پژوهش نشان می‌دهد که میانگین سرمایه اجتماعی ساکنان محله مورد مطالعه پایین‌تر از حد متوسط است. در مورد مولفه‌های تشکیل دهنده باز آفرینی شهری، میانگین مولفه ویژگی‌های کالبدی پایین‌تر از متوسط و میانگین دیگر مولفه‌ها بالاتر از حد متوسط بوده و در وضعیت مطلوبی هستند. نتایج راهبردی بیشتر از نوع تهاجمی می‌باشند لذا با بهره‌گیری از نقاط قوت درونی در جهت ایجاد و تقویت فرصت‌های موجود پیشنهاد می‌گردد.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
عنوان مقاله [English]
Assessing the social capital of worn-out citizens to realize the urban regeneration approach (Case Study: Neighborhood of a Jaghtai City)
نویسندگان [English]
- Mahdi bozuei 2
- Kosar Abavisani 1
2 Hakim Sabzevari University
چکیده [English]
Attention to the remaining areas of urban development is one of the most important problems facing all cities in the world, especially in less developed countries and the Third World. Urban regeneration policy is one of the newest methods of intervention in the old contexts and The issue of social capital is also raised as one of the pillars and requirements of the urban regeneration process. The main purpose of this study is to assess the indicators of social capital to examine the realization of the regeneration approach in the dilapidated fabric of Jaghtai city. Data were collected through two methods: documentary and field (questionnaire). Data were analyzed using mean comparison data, analysis of variance and correlation coefficient, one-sample t-test, and multivariate regression in SPSS software. Cronbach's alpha was used to test the reliability of the research and the SWOT technique was used to present the strategies. Is. The indicators of social capital that have been considered in this study include social participation, social trust, social awareness, social solidarity, social relations, and a sense of belonging to the environment. Also, the urban regeneration approach was measured in four dimensions of physical, social, economic, and human capacity components. The results show that the average social capital of the residents of the study neighborhood is lower than average. In the case of components of tuition regeneration, the mean of physical characteristics is lower than average and the mean of other components is above average and in good condition. Strategic results are more offensive, so it is suggested to use existing internal strengths to create and strengthen existing opportunities.
کلیدواژه‌ها [English]
- Social Capital Indicators
- Correlation coefficient
- SWOT technique
- Urban regeneration
- Social participation
)
ارسال نظر در مورد این مقاله