تحلیل و اولویت‌بندی موانع توسعه گردشگری استان کرمان از دیدگاه خبرگان بخش‌های خصوصی و دولتی

نوع مقاله : علمی - پژوهشی

نویسندگان

• مهدی کاظمی ¹
• محبوبه برزگرپور ²
• سودابه بیجاری ³
• علیرضا شکیبایی ⁴

¹ عضو هیات علمی

² دانشجوی دکتری مدیریت تکنولوژی، مجتمع مهندسی صنایع و مدیریت، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، تهران، ایران.

³ کارشناسی ارشد مدیریت کسب و کار، دانشکده مدیریت و اقتصاد، دانشگاه شهید باهنر، کرمان، ایران

⁴ دانشیار، بخش اقتصاد، دانشکده مدیریت و اقتصاد، دانشگاه شهید باهنر، کرمان، ایران

https://doi.org/10.22067/jgusd.2023.79767.1267

چکیده

جهت پژوهش حاضر با هدف شناسایی و اولویت بندی موانع توسعه گردشگری استان کرمان از دیدگاه خبرگان بخش خصوصی و دولتی انجام شده است. جامعه آماری شامل خبرگان بخش های دولتی و خصوصی آشنا با مسایل گردشگری استان کرمان است.ابتدا مهم ترین موانع اصلی توسعه گردشگری با استفاده از مبانی نظری  در چهار دسته کلی شامل موانع زیربنایی، موانع بازاریابی، موانع فرهنگی-اجتماعی و موانع مدیریتی و ساختاری شناسایی و 20 زیر معیار  برای این موانع تعیین گردید. به این ترتیب سلسله مراتب مراتب درخت تصمیم طراحی شد. آنگاه بر اساس نظر خبرگان و با روش فرایند تحلیل سلسله مراتبی داده ها موانع توسعه گردشگری استان اولویت بندی شده است. از دیدگاه جامعه مورد مطالعه، اولویت موانع مزبور به ترتیب عبارتند از؛ موانع زیربنایی با وزن 297/0، موانع بازاریابی با وزن 257/0، موانع فرهنگی-اجتماعی با وزن 235/0 و موانع مدیریتی و ساختاری با وزن 214/0.  ضعف خدمات هتلداری و رستورانداری با وزن 175/0 حایز رتبه اول در میان زیر معیارهاست. استفاده ناکافی از صدا و سیمای شبکه استانی برای معرفی جاذبه ها با وزن 105/0 در اولویت دوم و ناآگاهی عمومی از مزایای گردشگری با وزن 091/0 سومین اولویت را در میان زیرمعیارها کسب کرده است.

کلیدواژه‌ها

• گردشگری
• موانع توسعه گردشگری
• خبرگان بخش خصوصی و دولتی
• فرایند تحلیل سلسله مراتبی
• استان کرمان

موضوعات

• برنامه ریزی شهری

عنوان مقاله [English]

The Analysis and Prioritization of Tourism Development Obstacles in Kerman Province from the Perspective of Experts of Official and Private Sectors

نویسندگان [English]

• mehdi kazemi ¹
• mahbobe barzegarpour ²
• soudabe bijari ³
• alireza shakibai ⁴

¹ Associate Professor, Department of Management, Faculty of Management and Economics, University of Shahid Bahonar, Kerman, Iran

² Ph.D student, Technonology management, University of Malek Ashtar, Faculty of Management, Tehran, Iran.

³ MSc, Faculty of Management and Economic, University of Shahid Bahonar, Kerman, Iran

⁴ Associate Prof., Department of economic, Faculty of Management and Economic, University of Shahid Bahonar, Kerman, Iran

چکیده [English]

Extended Abstract

Introduction

Countries see tourism as one of the most significant sources of foreign income. The phenomenon entails such significant issues as predicting needs and attracting current and future tourists’ satisfaction, so that it has made activists of this field seriously compete each other. Due to the significance of tourism and the role that it has played in economic and socio-cultural development over the history, regional and national managers and officials endeavor to make plans for expanding this industry. Moreover, researchers emphasize the significance of examining those factors that may exert an influence on the obstacles to tourism development planning and taking most advantages of the industry towards improving the economy of their own communities. It is noteworthy that some of these factors and obstacles are related to the nature of competitive market and consumers’ demands and yet some others are related to the generation of a desirable environment for customers and employees of tourism services. Therefore, it is totally necessary to explore the obstacles to tourism development in order to identify and categorize them.
Holding precious historical background and hundreds of historical monuments and tourism attractions, Kerman province is considered one of tourism hubs of Iran. However, the development of tourism industry in Kerman is not corresponded with its potentials. Some previous research confirm this claim. Considering the above-mentioned issues, this study endeavored to identify and prioritize the ideas of experts of the public and private sectors of Kerman province in the field of tourism regarding the obstacles to its development. Therefore, relying on theoretical foundations and taking the perspective of experts in the public and private sectors of Kerman province, this study tried to see the tourism development obstacles in Kerman province and how experts prioritize these obstacles.
 

Method

The data collection of this applied and descriptive study was done in late 2021 and early 2022 through a questionnaire. Analytic Hierarchy Process  (AHP) was applied to prioritize the key obstacles and the subset of each of the main factors. The statistical population consists of experts, specialists, and senior managers of the public and private sectors active in the tourism industry of Kerman province, as well as the faculty members of Kerman University who were professional in the subject matter. Due to the limited number of members of the mentioned community, the sample was determined to include all members of the statistical population (i.e., 42 people). The questionnaires were delivered in person to all participants (42 experts). Moreover, Expert Choice software was used to prioritize the obstacles and hierarchical analysis of the obtained data.

Results

Reviewing the previous studies on the obstacles to tourism development, as well as considering the characteristics and capabilities of the studied area, some obstacles to the tourism development of Kerman province were mentioned by experts of the private and public sectors. At the first stage, the most significant obstacles to tourism development were identified using theoretical foundations. They were classified in four general categories, including infrastructure obstacles, marketing obstacles, socio-cultural obstacles, and managerial and structural obstacles. Twenty sub-criteria were identified for these obstacles. Then, the hierarchy of decision tree was designed. At the next stage, using the opinion of experts and applying the hierarchical analysis process method, the data on the obstacles to tourism development of Kerman province were prioritized.

Discussion and Conclusion

From the experts’ perspective, the mentioned obstacles are prioritized in the following order: infrastructure obstacles (with a weight of 0.297), marketing obstacles (with a weight of 0.257), socio-cultural obstacles (with a weight of 0.235), and managerial-structural obstacles (with a weight of 0.214). Weak hotel and restaurant services (with a weight of 0.175) holds the first rank among the sub-criteria followed by insufficient use of the potential of provincial broadcasting for introducing the tourism attractions of this province (with a weight of 0.105), and unawareness of the public of the benefits of tourism (with a weight of 0.091). In line with the first rank of infrastructure obstacles to tourism development, the researchers’ observations showed that such issues as infrastructure deficiencies like suitable urban and midway accommodations and weakness of the transportation system, are not only significant factors increasing the dissatisfaction of tourists who visit Kerman, but also one of the major causes of unwillingness of Iran’s major tourism agencies to send tourists to this province. Given that Kerman province is the largest province of Iran in terms of the land and there are great distances between the cities, access to tourism attractions requires providing extensive accommodation and travel facilities. Considering the results, this study offer some suggestions for further research. First, doing a similar research in other regions of Iran and taking the opinions of more experts in a collaborative decision-making environment. Second, examining the factors that can have a mediating or moderating role on tourism development, including macro-economic factors like inflation. Third, conducting a sociological study, investigating sustainable tourism development in this province. It is noteworthy that the results of this study have been affected by some limitations: A) the limited number of experts and specialists for the survey; B) the difficulty of completing the AHP questionnaire, which despite the detailed instructions, some of respondents had problems. However, to solve the problem more and necessary explanations were provided.
 
 

کلیدواژه‌ها [English]

• Keywords: Tourism
• Tourism
• Obstacles to Tourism Development
• Private and Public Sector
• Experts
• Analytic Hierarchy Process
• Kerman Province

مراجع

1. ابراهیمی، ع. (1396). تاثیر صنعت جهانگردی بر متغیرهای اقتصادی، محیطی، فرهنگی و اجتماعی ایران. مجموعه مقالات نخستین همایش جهانگردی جمهوری اسلامی ایران، جلد اول، کیش: سازمان منطقه آزاد کیش.
2. امینی، م.، پرهیزگار، م.، ابوالحسنی، ا.، و خبازباویل، ص. (1397). تدوین الگوی سه محوری توسعه صنعت گردشگری ایران با تأکید بر ورود گردشگران خارجی. مطالعات مدیریت راهبردی، 2 (35)، 77-99.
3. خجندی، م.، و کاظمی، م. (1393). تدوین استراتژی برای توسعه کارآفرینی در گردشگری روستایی با استفاده از مدل SWOT (مورد مطالعه: روستاهای هدف گردشگری استان کرمان). پایان‌نامه کارشناسی ارشد، کرمان: دانشگاه شهید باهنر کرمان.
4. ده یادگاری، س.، نوربخش، ف.، و خاطبی، آ. (1400). عوامل مؤثر بر قصد دیدار گردشگران از جاذبه های گردشگری استان کرمان با تأکید بر تبلیغات الکترونیکی. فصلنامه گردشگری و توسعه، 11(3)، 119-132.
5. شاهینی فر، م.، و شوهانی، ن. (1399). تحلیل نقش عوامل مؤثر بر بازآفرینی فضاهای شهری از منظر کاربران )مطالعه موردی: بافت مرکزی شهر کرمانشاه(. مجله جغرافیا و توسعه فضای توسعه شهری، 7(2)، 150-167.
6. شماعی، ع.، و موسیوند، ع. (1391). سطح بندی شهرستان های استان اصفهان از لحاظ زیرساخت های گردشگری با استفاده از مدل تاپسیس و ای اچ پی. مجله مطالعات و پژوهش‌های شهری منطقه‌ای، 3(10)، 23-40.
7. شیخی‌نصب، م.، اذانی، م؛ مومنی، م.، و محمدی، م. (1399). بازآفرینی بافت های تاریخی در راستای توسعه گردشگری با رویکرد آینده نگاری )مطالعه موردی منطقه یک شهرداری اهواز(. مجله جغرافیا و توسعه فضای توسعه شهری، 6(2)، 150-169.
8. طالب نیا، ق، ا.، خوزین، ع.، و دنکوب، م. (1391). بررسی اولویت عوامل موثر در پیاده سازی و اجرای سیستم هزینه یابی برمبنای فعالیت با استفاده از فرایند تحلیل سلسله. نشریه مطالعات حسابداری و حسابرسی، 2(26)، 45-62.
9. طباطبایی نسب، م.، و ضرابخانه، ف. (1394). تبیین مدل ارزش ویژه برند مقصد در صنعت گردشگری. فصلنامه مطالعات و پژوهش‌های شهری و منطقه‌ای، 24(94)، 192-216.
10. علی اکبری، ا. (1395). جغرافیای گردشگری ایران. تهران: انتشارات سمت.
11. علی اکبری، ا.، مرصوصی، ن.، و جلال آبادی، ل. (1399). تدوین سناریوهای مؤثر بر آینده گردشگری پایدار شهرکرمان با رویکرد آینده پژوهی. فصلنامه علمی مطالعات مدیریت گردشگری، 15(50)، 35-60.
12. کاظمی، م. (1392). مدیریت گردشگری. تهران: انتشارات سمت.
13. کمانــداری، م.، چهارراهــی، م.، و قربانپــور، ح. (1399). پتانســیل‌های اکوتوریســم اســتان کرمــان زمینــه بـرای توسـعه گردشـگری آینـده. جغرافیـا و روابـط انسـانی، 3(2)، 27-42.
14. محرابی، ج.، خلیلی شورینی، س.، و خلفی، ا. (1393). بررسی موانع توسعه صنعت گردشگری در جمهوری اسلامی ایران. فصلنامه مدیریت توسعه و تحول، 9(2)، 1-10.
15. موسایی، م.، هاشمی، س.، و ابراهیمی، م. (1391). بررسی جامعه شناسی توسعه پایدار گردشگری در ایران؛ موانع، چالش‌ها، راهکارها. فصلنامه تخصصی علوم اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شوشتر، 6(16)، 25-36.
16. مهرگان، م. (1383). پژوهش عملیاتی پیشرفته. تهران: نشر کتب دانشگاهی.
17. نجارزاده، ن.، و کاظمی، م. (1393). بخش بندی بازار گردشگری داخلی استان کرمان. پایان‌نامه کارشناسی ارشد، کرمان: دانشگاه شهید باهنر کرمان.
18. وکیل حیدری، س. (1391). تحلیل موانع موثر بر توسعه گردشگری روستای سردابه، شهرستان اردبیل. مجله جغرافیا، 1(1)، 68-81 .

 

19. Behboodi, O., Rajavi, M., & Zarei, A. (2019). Designing a model for measuring performance evaluation criteria in Iran's tourism industry. Tourism and Development Magazine, 7(4), 82-61.
20. Brown, K.G. (2009). Island tourism marketing: music and culture. International Journal of Culture, Tourism and Hospitality Research, 3(1), 25-32.
21. Davis, A. (2016). Experiential places or places of experience? Place identity and place attachment as mechanisms for creating festival environment. Tourism Management, 55, 46-49.
22. Garau-Vadell, J.B., Gutierrez-Taño, D., & Diaz-Armas, R. (2018). Economic crisis and residents’ perception of the impacts of tourism in mass tourism destinations. Journal of Destination Marketing & Management, 7, 68–75.
23. Hou, X. (2019). High-speed railway and city tourism in China: A quasi-experimental study on HSR operation. Sustainability, MDPI, Open Access Journal, 11(6), 1-19.
24. Koc, E., & Boz, H. (2014). Psychoneurobiochemistry of tourism marketing. Tourism Management, 44, 140-148.
25. Lacher, R.G., & Oh, C.O. (2012). Is tourism a low-income industry? Evidence from three coastal regions. Journal of Travel Research, 51(4), 464-472.
26. Lee, S., Bai, B. (2016). Influence of popular culture on special interest tourist’s destination image. Tourism management, 52, 161-169.
27. Mehrabi, J., Khalili Shurini, S., & Khalafi, A. (2013). Studying the obstacles to the development of the tourism industry in the Islamic Republic of Iran. Development and Transformation Management Quarterly, 9(2), 1-10.
28. Tabatabayi Nasab, M., & Zarrabkhaneh, F. (2014). Explaining the special value model of the destination brand in the tourism industry. Urban and Regional Studies and Research Quarterly, 24(2), 192-216.
29. Tameljenovic, R., & Faulkner, B. (2000). Tourism and older residents in a sunbelt resort. Annals of Tourism Research, 27(1), 93-114.
30. Tohidy, F. (2011). Economic impact of tourism industry. International Journal of Business and Management, 6(8), 25-36.
31. Wallin, J. (2015). New approach to dark tourism inquiry: A response to Isaac. Tourism management, 51, 331-334.
32. Williams, A. (2006). Tourism hospitality marketing: fantasy, feeling and fun. International Journal of Contemporary Hospitality Management. 18(6), 482-491.
33. World Tourism Organization. (2019). Governance for the tourism sector and its measurement. Issue Paper Series. Madrid: World Tourism Organization
34. WTTC (2021). Travel Tourism World Economic. Available at: https: /media/-/org.wttc.
35. Xu, G. (2013). Tourism and local development in China: case studies of Guilin. Suzhou and Baidehi. London: Routledge.
36. Xu, J., & Sun, M. (2015). Research on the tourist demands and evaluation for public tourism services in tourism and hospitality development between China and EU. Springer Berlin Heidelberg, 6(45), 249-259.
37. Zehrer, A. (2009). Service experience and service design. Managing Service Quality.19 (3), 332- 339.
38. Zhang, X., Song, H., & Huang, G.Q. (2009). Tourism supply chain management: A new research agenda. Tourism Management, 30(3), 345-358.